نو آوری در سازمان ها
نو آوری در سازمان ها
فرآیند ایجاد فکرهای جدید و تبدیل آن فکرها به عمل و کاربردهای سودمند را نوآوری گویند. در سازمانها این کاربرد به دو صورت انجام میشود
نوآوری در محصول: که به تولید محصولات یا ارائه خدمات جدید و بهبود یافته منجر می شود. نوآوری در فرآیند: موجب بهینه شدن راه های انجام کار میشود.
سازمانها بر اساس میزان توجه و تاکید شان بر توسعه و همپایی با تغییرات محیط و میزان خلاقیت به 4 گروه تقسیم کرده اند:
|
تقلید کننده و نوآور |
خلاق و نوآور |
|
محافظه کار و سنتی |
خلاق در امور نظری (نه عملی) |
فرآیند نوآوری محصول
در سازمانها پیشبرد برنامه خلاقیت و نوآوری جزئی از برنامه های عملیاتی اصلی محسوب میشود. این فرآیند شامل موارد زیر است:
آزمایشات اولیه: از طریق مباحثه با دیگران ، مراجعه به ارباب رجوع ، ملاقات با کارشناسان فنی و نمونه سازی
تعیین امکان پذیری: از طریق مطالعات امکان سنجی و هزینه و منفعت
کاربرد نهایی: برای معرفی محصول جدید تبلغ میشود و نمونه آن برای فروش در بازار ارائه میشود.
تلاش برای نو آوری :
یکی از ویژگی های عمده فرآیند نوآوری در سازمان این است که باید بر مبانی نیازهای سازمان وبازار باشد. در سازمانهای نوآور ساختار، استراتژی، فرهنگ و صاحبان قدرت در سازمان از نوآوری حمایت میکنند. در اینگونه سازمانها استراتژی ها، بصیرت ها، خط مشی ها و ... بر تقویت روحیه کارآفرینی تاکید دارند.
ویژگیهای مدیران کارآفرین : تلاش برای نوآوری
ویژگیهای مدیران معمولی : تلاش برای وضع موجود
موانع نوآوری
تفاوت خلاقیت و نوآوری
اگرچه واژه خلاقیت با نوآوری به طور مترادف استفاده می شود اما غالب محققان معتقدند که دو اصطلاح خلاقیت و نوآوری باید به طور جداگانه مدنظر قرار گیرند،
چرا که دارای معانی و تعاریف جداگانه ای هستند.
خلاقیت (Innovation): توانایی و قدرت ارائه نظرهای و فکرهای جدید (اشاره به آوردن چیزی جدید به مرحله وجود دارد )
نوآوری ( Creating): به کارگیری نظرها و فکرهای حاصل از خلاقیت (دلالت بر آوردن چیزی جدید به مرحله استفاده دارد)
همچنین ماهیت خلاقیت یا اختراع را از نوآوری به وسیله معادله زیر تفکیک کرده اند:
انتفاع+اختراع+مفهوم=نوآوری
گاهی منظور از نوآوری عبارت است از کابرد یک فن قدیمی در حل یک مساله جدید، به گونه ای که قبلاً به این صورت از آن استفاده نشده باشد.در معادله نوآوری فوق، کلمه مفهوم اشاره به ایده ای است که با توجه به چهارچوب مرجعی آن فرد، دپارتمان، سازمان و یا یک دانش انباشته شده جدید است. کلمه اختراع اشاره به هر ایده ای است که به حقیقت رسیده باشد، کلمه انتفاع بر بدست آوردن حداکثر استفاده از یک اختراع دلالت دارد.اما نوآوری ایجاد ایده هایی است که برای سازمان جدید است.از این رو تمام نوآوری ها می توانند منعکس کننده یک تغییر باشند در حالیکه تمام تغییرها نوآوری نیستند. تغییر نتیجه ای از فرآیند خلاقیت و نوآوری است.